همه چيز دان

موضوع کتاب 

قسمتي از کتاب

جناب سرهنگ، مثل همه ديکتاتورهاي خودپسند عالم، چشم ديدن هيچ آدم محبوبي را در کشورش نداشت.در ليبي قذافي تنها کسي که بايد محبوب مردم مي بود خود ديکتاتور بود و نه هيچ کس ديگري .سرهنگ به قدري روي اين قضيه حساس بود که دستور داده بود راديو و تلويزيون ليبي از اين پس حق ندارد اسم وزرا و مسئولين کشور را ذکر کند و فقط بايد به ذکر عنوان رسمي آن ها اکتفا کند.نوشتن اسم بازيکنان فوتبال روي پيراهنشان ممنوع بود و هر بازيکن فقط با شماره روي پيراهنش بايد مشخص مي شداما از همه جالب تر زماني بود که يک مجري اخبار تلويزيون نزد مردم ليبي به شدت محبوب شد.سرهنگ که نمي توانست محبوبيت اين رقيب تازه را تحمل کند دستور اخراجش را از تلويزيون داد و از مديران تلويزيون خواست که درهاي تلويزيون را به روي هر کسي که مايل به اجراي اخبار است باز کنند تا همه بفهمند که هيچکس نمي تواند بدون اجازه او محبوب شود.از فرداي صدور اين دستور، صف طويلي جلو ساختمان تلويزيون دولتي ليبي تشکيل شد و مديران تلويزيون به همه شرکت کنندگان در صف فرصت خبرخواني در برابر دوربين زنده ي تلويزيون را دادندمردم ليبي طي روزهاي بعد با تماشاي اين مجريان ناشي بر صفحه تلويزيون هايشان اوقات واقعا خوشي را تجربه کردند.